Rachunek bankowy adwokata i radcy prawnego jest objęty tajemnicą zawodową.

Europejski Trybunał Praw Człowieka w wyroku z 27 kwietnia 2017 roku (Sommer przeciwko Niemcom – wyrok ETPC z 27.04.2017 r., skarga nr 73607/13) uznał, iż:

skontrolowanie przez prokuraturę konta bankowego adwokata naruszyło jego prawo do poszanowania życia prywatnego oraz tajemnicę zawodową.

Stan faktyczny.

Skargę do Trybunału wniósł niemiecki adwokat w związku ze zleconą przez prokuraturę kontrolą jego konta bankowego, wykorzystywanego do transakcji zawodowych. Wniosek prokuratury o kontrolę konta skarżącego, oparty na przepisach niemieckiego kodeksu postępowania karnego, został złożony w kontekście postępowania karnego, które toczyło się przeciwko jednemu z klientów skarżącego.

Śledczy podejrzewali, iż wynagrodzenie skarżącego, przelane na konto skarżącego w imieniu tego klienta, pochodziło z działalności przestępczej.

Bank nie ujawnił faktu kontroli skarżącemu, a ten dowiedział się o niej rok później, przypadkowo, w trakcie czynności obrończych świadczonych temu klientowi w związku z postępowaniem karnym przeciwko niemu.

Przed Trybunałem skarżący zarzucił, iż kontrola konta stanowiła naruszenie tajemnicy adwokackiej, jako że dała organom władzy dostęp do danych jego klientów, a tym samym stanowiła naruszenie prawa do poszanowania życia prywatnego z art 8 Konwencji o prawach człowieka.

Trybunał zgodził się ze skarżącym i potwierdził naruszenie art. 8  Konwencji.

Uzasadnienie orzeczenia Trybunału Praw Człowieka

Trybunał wskazał, iż:

  • udostępnienie historii bankowej skarżącego prokuraturze stanowiło ingerencję w jego prawo do poszanowania tajemnicy zawodowej, a tym samym życia prywatnego
  • zakres wniosku prokuratorskiego o ujawnienie informacji bankowych był bardzo szeroki, a jedyne ograniczenie było ograniczeniem czasowym,
  • Bank przekazał wszystkie informacje na temat konta bankowego skarżącego oraz wszystkich transakcji na tym koncie w wyznaczonym przedziale czasowym, co dało organom prowadzącym postępowanie kompletny obraz działalności zawodowej skarżącego i dane wszystkich jego klientów.
  • nieprawidłowości związane z zakresem ujawnienia informacji nie zostały zrównoważone przez wystarczające gwarancje proceduralne. Przepisy kodeksu postępowania karnego, na których kontrola została oparta, w ogóle nie przewidywały żadnych zabezpieczeń interesów i prywatności kontrolowanego. Tak ustawione progi ingerencji wynikały z faktu podejrzenia popełnienia przestępstwa.

Kodeks postępowania karnego przewidywał istnienie gwarancji ochrony tajemnicy adwokackiej i relacji adwokat-klient, jednakże zabezpieczenia te mogły z łatwością zostać zawieszone w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa przez adwokata.

Trybunał uznał w tym miejscu, że podejrzenie popełnienia przestępstwa przez skarżonego w omawianej sprawie było nader mgliste i nie stanowiło wystarczającego uzasadnienia na zniesienie ochrony tajemnicy obrończej.

Wreszcie, nakaz kontroli bankowej nie został wydany przez sąd i nie zastosowano żadnych konkretnych gwarancji proceduralnych dla ochrony tajemnicy zawodowej skarżącego. Istniała co prawda możliwość zaskarżenia kontroli do sądu, postępowanie sądowe miało charakter wyłącznie retrospektywny, jako że skarżący dowiedział się o kontroli konta rok później i to zupełnie przypadkowo.

Okoliczności te sprawiły, iż Trybunał uznał prokuratorską kontrolę konta skarżącego za nadmierną i nieuzasadnioną.

Stanowiła ona nieproporcjonalną ingerencję w prawo do prywatności skarżącego i nie była niezbędna w demokratycznym społeczeństwie. Tym samym odbyła się z naruszeniem art 8 Konwencji.

autor: radca prawny Radosław Wojciechowski


przejdź do strony głównej

Powiązane wpisy