„Działka rolna” to nie zawsze „działka ewidencyjna
-
Opublikowane przez radca prawny Arkadiusz Foryś
- Opublikowane w Aktualnościdziałki rolneForyś WojciechowskiForyś Wojciechowski - AktualnościNieruchomościPrawo Unii Europejskiej
Wyrokiem z dnia 27 listopada 2009 roku (sygnatura akt I SA/Kr 1057/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzje Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Krakowie, zwanej dalej w skrócie „ARiMR” oraz Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR w Krakowie, które:
- odmawiały przyznania jednolitej płatności obszarowej i nakładały sankcję finansową, która miała być potrącana z płatności, do których rolnik był uprawniony z tytułu wniosków składanych w ciągu 3 lat kalendarzowych następujących po roku kalendarzowym, w którym stwierdzono niezgodności,
- odmawiały przyznania uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych i nakładały sankcję finansową, która miała być potrącana tak jak w/w sankcja.
- odmawiały przyznania płatności ONW do działek rolnych lub ich części położonych na obszarze ONW typu: ONW-Obszary ze specyficznymi utrudnieniami-2007 na rok 2007 i nakładały sankcję finansową potrącaną jak wyżej.
Decyzje powyższe zostały wydane przez organy ARiMR:
„ze względu na stwierdzone różnice między powierzchnią zadeklarowaną kwalifikowaną działek rolnych zadeklarowaną we wniosku a powierzchnią stwierdzoną”
W postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie rolnik, którego sprawa dotyczyła
otrzymał pomoc prawną z urzędu i był reprezentowany przez radcę prawnego z FORYŚ WOJCIECHOWSKI SP.K. Pana Arkadiusza Forysia.
Spór w przedmiotowej sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia:
„Czy organ zasadnie przyjął różnicę pomiędzy powierzchnią działek rolnych zadeklarowaną we wniosku o przyznanie płatności na 2007 rok, a powierzchnią stwierdzoną w wyniku kontroli administracyjnej.”
W uzasadnieniu korzystnego dla skarżącego rolnika orzeczenia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził naruszenie przepisów postępowania, w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik tych spraw.
W szczególności Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, iż:
„(…) pojęcia działki rolnej nie można utożsamiać z działką ewidencyjną, gdyż relacje między tymi pojęciami mogą być różne.
Działka rolna może zajmować całą powierzchnię działki ewidencyjnej, ale nie musi. Może także być położona na kilku działkach ewidencyjnych.”
„Uzasadnienia wydanych w sprawach decyzji natomiast odbiegają w sposób istotny od zasad ogólnych postępowania administracyjnego, przede wszystkim zasady – obowiązku wyjaśniania przesłanek zasadności rozstrzygnięcia oraz zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa i podnoszenia ich świadomości i kultury prawnej (art. 8 i art. 11 k.p.a.), co w efekcie przesądza o istotnej wadliwości zaskarżonej decyzji. (… ) stwierdzić należy, iż nie jest wystarczające ograniczenie się w nim do przytoczenia przepisów prawa materialnego, regulujących zasady przyznawania płatności, ogólnych zasad postępowania, jak również podanie przez organ w uzasadnieniu decyzji lakonicznie, ogólnikowo, iż ustalił określonej wysokości różnicę pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną we wniosku, a powierzchnią stwierdzoną, ale koniecznym jest również wnikliwe i dokładne oraz przekonywujące wyjaśnienie dlaczego określony obszar wnioskowany przez producenta uznał za nieprawidłowy do przyznania określonego rodzaju pomocy” „… ustawodawca nie dokonał żadnych ograniczeń odnośnie stosowania naczelnych i ogólnych zasad postępowania, w szczególności zasady legalności (praworządności) oraz wynikającej z art. 8 k.p.a. zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa, z których wynika przede wszystkim wymóg praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygania sprawy administracyjnej. Tylko postępowanie odpowiadające takim wymogom i decyzje wydane w wyniku postępowania tak ukształtowanego mogą wzbudzać zaufanie obywateli do organów administracji publicznej nawet wtedy, gdy decyzje administracyjne nie uwzględniają ich żądań (wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19.11.2009 r., II SA/Go 757/09).”
